Juridische Vraagbaak
Juridische vraagbaak
Als lid kunt u één keer per kalenderjaar gratis een juridische vraag stellen aan mr. Rose Marie Doppegieter, juridisch adviseur gezondheidsrecht.
Voordat u een vraag instuurt, kunt u eerst in het overzicht met vragen en antwoorden kijken of uw vraag al eerder is gesteld. Zit uw vraag er niet bij? Stuur uw vraag dan via een mail naar het secretariaat: info@vkig.nl.
Let op: de vraag moet kort, helder en enkelvoudig zijn!
Heeft u een uitgebreide vraag of diverse vragen? Dan valt deze niet binnen de juridische vraagbaak en kunt u uw vragen aan Rose Marie Doppegieter zelf stellen. De kosten zijn dan voor eigen rekening. Dit geldt ook als u binnen het kalenderjaar nog een volgende vraag stelt. Kijk voor meer informatie: www.doppegieterdg.nl.
De vraag en antwoord komen na beantwoording door mr. Doppegieter bij de andere vragen in de juridische vraagbaak. Zo hebben alle leden profijt van al deze informatie.
Hieronder vindt u eerder gestelde vragen en antwoorden uit de afgelopen drie jaar.
-
Vraag 222 over vermelding in dossier
Vraag
Wat mag wel en niet in het dossier van de cliënt opgenomen worden t.a.v. afspraken rond gedrag van 1e contactpersoon, wettelijk vertegenwoordiger en anderen uit het netwerk van de cliënt?
Toelichting: meer en meer hebben VVT-organisaties en zorgorganisaties voor verstandelijk gehandicapten te maken met grensoverschrijdend, agressief gedrag vanuit het netwerk van de cliënt. In bemiddelingsgesprekken komt dit ook naar voren en maakt de zorginstelling aan klager/vertegenwoordiger duidelijk wat wel en wat niet toelaatbaar is in hun gedrag en maakt daarover afspraken. De vraag die dit oproept is welke afspraken wel thuishoren in het cliëntdossier en welke niet. Bij dat laatste is dan de vraag waar de zorginstelling deze afspraken en dossiervorming rond een niet-cliënt wel mag vastleggen, ook bezien vanuit de AVG.
Hierbij is een onderscheid te maken in:
- (wettelijk) vertegenwoordigers van cliënten,
- anderen uit het netwerk van de cliënt (andere familie zoals een schoonzoon of kennissen/vrienden van cliënt).
Ook is een onderscheid te maken in tegen wie het gedrag gericht is:
- is agressief/ grensoverschrijdend gedrag gericht op de cliënt (cliënt intimideren, cliënt meenemen buiten de zorginstelling tegen de afspraken zorgplan in),
- gedrag gericht op andere cliënten (ongevraagd de kamers van andere cliënten binnen lopen om op zoek te gaan naar persoonlijke eigendommen van cliënt die verdwenen zijn),
- gedrag gericht op de medewerkers: intimideren, bedreigen. Soms binnen de zorginstelling, soms buiten de instelling (in de supermarkt komt familie een zorgmedewerker tegen).Klachtenfunctionaris
-
Vraag 221 over Klacht tegen klachtenfunctionaris
Vraag
Ik ben KF bij een ziekenhuis en thuiszorgorganisatie. In het voorjaar 2023 kreeg ik bericht dat een cliënt de situatie van een hack met het systeem bij de thuiszorg graag met de directie wil bespreken. Hij vindt dat de situatie niet juist is opgepakt en dat cliënten niet juist zijn geïnformeerd. Hij wil hierover uitleg van de organisatie. Cliënt kiest ervoor om via meerdere routes de directie te benaderen (cliëntenraad, manager Thuiszorg en directiesecretariaat). Het frustreert de organisatie dat cliënt op deze wijze communiceert en daarnaast vindt men dat de hack juist en volledig is afgehandeld. Er is dus geen behoefte om met cliënt in gesprek te gaan. Dit wordt niet duidelijk met cliënt gecommuniceerd, waardoor hij blijft schrijven.
Op een gegeven moment ontvang ik als KF ook een brief van hem over de hack. Als ik de situatie navraag kom ik achter bovenstaande informatie over cliënt en de hack. Ik besluit dan om samen met de unitleider van de thuiszorg bij cliënt thuis op gesprek te gaan. Het doel is om de situatie van de hack uit te leggen. Wat er is gebeurd en wat er is gedaan. Daarmee hoop ik, dat het verhaal duidelijk is en cliënt gerustgesteld is en dat de situatie afgesloten kan worden. Ik deel dit mee aan cliënt en vraag om vanaf dat moment alleen met mij te communiceren, omdat zijn aanpak al veel frustratie in de organisatie heeft gegeven. Zo hoorde ik van de unitleider dat enkele medewerkers van de thuiszorg het lastig beginnen te vinden om zorg bij hem te verlenen. Ik laat cliënt dit ook weten en geef aan “dat we moeten voorkomen, dat er straks geen medewerkers meer naar hem toe willen, vanwege de kwestie.
Deze uitspraak heeft cliënt zo opgevat dat de medewerkers al niet meer naar hem toe willen. Dit zorgt ervoor dat de situatie volledig escaleert en cliënt gaat opnieuw allerlei wegen bewandelen om aandacht te vragen voor de nieuwe onvrede. Dit speelt medio 2023. Op advies van de secretaris RvB annuleer ik de gemaakte afspraak met cliënt. Dit mede omdat cliënt heeft aangegeven door de hele situatie naar een andere thuiszorgorganisatie over te stappen. De situatie wordt hierdoor nog vervelender want cliënt voelt zich ook door mij niet meer gehoord en besluit de situatie bij de klachtencommissie van de organisatie in te dienen. Lopende deze zaak besluiten de secretaris RvB en de jurist van de organisatie met cliënt in gesprek te gaan en duidelijkheid te geven over de hack. Dit gesprek vindt halverwege september 2023 plaats. De situatie over “mijn gedane uitspraak” is dan ook onderwerp in de onvrede.
Ik heb toen een tijdlijn van mijn communicatie met cliënt gemaakt. In een mail naar cliënt heb ik destijds aangegeven dat nog niet aan de orde was dat medewerkers niet meer naar hem toe wilden. Met deze tijdlijn en mailwisseling kunnen de secretaris RvB en de jurist in het gesprek mijn uitspraak ontkrachten, zodat alleen de oorspronkelijke zaak van de hack overblijft. Ik ben op dat moment overigens geen gesprekspartner meer voor cliënt, omdat de secretaris RvB en de jurist de situatie van mij hebben overgenomen. Ik reageer dan ook niet meer op alle correspondentie die binnenkomt. Cliënt laat mij weten dat hij een goed gesprek heeft gehad en dat mijn uitspraak niet is ontkend. Hij claimt hiermee zijn gelijk. Dit wordt nog eens versterkt door de uitspraak van de KC die zegt dat ik meer moeite had moeten doen voor cliënt en had moeten reageren op zijn schrijven.
Cliënt laat mij weten dat hij verheugd is met de uitspraak en geen tijd meer aan mij wil besteden. Hij laat de situatie over mijn uitspraak rusten. Ondanks dat ik weet hoe de situatie daadwerkelijk zit laat ik de hele gang van zaken ook graag rusten.
Begin 2024 krijg ik echter een nieuwe brief van meneer. Hij komt terug op zijn eerder gedane uitspraak en wil dat zijn klacht over mijn uitspraak medio 2023 wordt behandeld door de KC. Deze zaak is nu gaande en ik voel mij steeds zieker worden in dit hele proces. Naast het feit dat ik de uitspraak niet heb gedaan, zoals cliënt aangeeft, voel ik geen steun vanuit de organisatie en moet ik deze zaak zelf zien op te lossen. Hoe doe je dat, als cliënt geen hoorzitting wil en alles wat op schrift staat wordt verdraaid?
Situatie in vogelvlucht:
Cliënt heeft onvrede over een situatie en wil van de directie een verklaring Cliënt wordt hierin niet tegemoet gekomen.
Ik pak de situatie op en doe een uitspraak die verkeerd wordt geïnterpreteerd door cliënt.
Cliënt is niet meer toegankelijk voor mijn uitleg over de uitspraak en de situatie escaleert verder richting KC.
Ik biedt de secretaris RvB en de jurist van de organisatie mijn bewijslast aan, in de vorm van een tijdlijn met alle communicatie tussen mij en cliënt.
In een gesprek tussen cliënt en de secretaris RvB en de jurist, wordt mijn uitspraak niet ontkracht.
Ik moet mij onterecht verantwoorden in een klacht bij de KC.
Ik ervaar geen steun vanuit de organisatie.Kunt u me adviseren?
Klachtenfunctionaris
-
Vraag 220 over verantwoorden zorgverlener na vertrek uit de instelling
Vraag
In hoeverre is de beklaagde nog verantwoordelijk als deze niet meer in dienst is bij de zorgverlener, m.a.w. er komt een klacht binnen en beklaagde is niet meer in dienst. Is het dan verplicht als oud medewerker om toch bereikbaar te zijn.
Klachtenfunctionaris
-
Vraag 219 over weigeren aangaan behandelrelatie door medisch specialisten
Vraag
2 vragen voor de Juridische Vraagbaak:
- Mag een arts een behandeling (pijnpoli) weigeren voordat hij patiënt überhaupt heeft gezien (na verwijzing door huisarts) als verschillende grotere en beter geoutilleerde pijncentra in de regio hem niet hebben kunnen helpen met zijn pijnklachten?
- Mag een arts een behandeling weigeren voordat hij patiënt überhaupt heeft gezien (na verwijzing door huisarts) o.b.v. erg lange wachtlijsten in ons ziekenhuis en het feit dat de patiënt niet in ons adherentiegebied woont? Patiënten worden nu verwezen naar een kleiner streekziekenhuis in het woongebied van patiënt, maar daar hebben niet alle patiënten evenveel vertrouwen in.
We krijgen over vraag 2 regelmatig klachten betreffende verschillende poliklinieken. Onze uitleg wordt tot dusver geaccepteerd. M.b.t. vraag 1 dreigt patiënt nu met juridische stappen.
Klachtenfunctionaris
-
Vraag 218 over verzoek cliënt om alle informatie uit klachtdossier te ontvangen
Vraag
Onlangs kreeg ik van een cliënt het verzoek om het leveren van zijn klachtdossier. Deze vraag heb ik niet eerder gehad. Het leek mij wat ongewoon en bovendien veel werk om (soms maandenlange) correspondentie mooi en goed aan te leveren. En sowieso voelde ik ook enige terughoudendheid in het leveren van correspondentie die ik tijdens het klachttraject voer met behandelaren (beklaagden).
Mijn eerste gevoel was: correspondentie tussen cliënt en de KF heeft cliënt zelf al in bezit. Correspondentie tussen de KF en beklaagden zou ik liever niet geven hoewel ook die correspondentie respectvol is gevoerd. Er is natuurlijk ook de beklaagde waarmee je rekening houdt en te maken hebt.
In hoeverre is er een verplichting voor de KF om op zo’n verzoek in te gaan?
Klachtenfunctionaris -
Vraag 217 over werkplek klachtenfunctionaris
Vraag
Ik ben als KF in loondienst werkzaam in een ziekenhuis. Wij verhuizen als KF op korte termijn naar een nieuwe afdeling binnen het ziekenhuis. Het concept van deze nieuwe afdeling is werken met flexwerkplekken. Dit zijn naar verwachting ruimten (zogenaamde vlekken) waarbinnen naast de KF ook andere functionarissen, medewerkers hun werkplek zullen hebben. Hierbij is het beleid van het ziekenhuis erop gericht om ook de KF ‘flexibel’ te laten gaan werken. Dus in de basis in een open setting, géén vaste werkplek met de daarbij behorende eisen conform ons beroepsprofiel. Dit gegeven stuit bij mij op grote bezwaren, betrekking hebbende op onder andere de vertrouwelijke aard van de werkzaamheden, de borging van privacy, geheimhoudingsplicht. Ik meen dat, op grond van de Wkkgz en de uitleg die daaraan is gegeven in de toelichting, de KF van de zorgaanbieder kan vragen/eisen dat er altijd een eigen werk/spreekruimte beschikbaar is, waarin zij haar (vertrouwelijke) werk kan doen.
De vraag is of het standpunt/besluit van het ziekenhuis in strijd is met artikel 15 van de Wkkgz. Ik voel mij benadeeld in de wijze waarop ik mijn functie moet uitoefenen.Klachtenfunctionaris
-
Vraag 216 over klagen door 1e contactpersoon namens moeder
Vraag
Cliënt verblijft sinds een aantal maanden op een somatische afdeling in het verpleeghuis en is wilsbekwaam.
Dochter van cliënt is 1e contactpersoon. Dochter heeft diverse klachten m.b.t. de zorg voor haar moeder. Op de vraag van KF of moeder instemt met de klacht, geeft dochter aan dat moeder niet wil dat er klachten worden ingediend (moeder is zorgmijder).
Dochter is van mening dat ze bepaalde zaken niet kan laten gebeuren en vindt dat ze in het belang van haar moeder aan de bel moet trekken. Hoe hier als KF mee om te gaan? Dochter wil niet dat wij moeder informeren of om instemming vragen.
Maakt het verschil of het nog gaat om een informele klacht (waarbij bemiddeling door de KF wordt gevraagd) of dat het gaat om een formele klacht die bij de Klachtencommissie wordt ingediend?Klachtenfunctionaris
-
Vraag 215: Vraag over opnemen van gesprekken
Vraag
Is het raadzaam om een zogenaamd ‘klachtgesprek’ door klager met toestemming van de betrokken zorgverlener te laten opnemen? Indien dit niet mag, wat is daarvan dan de reden?
Klachtenbemiddelaar
-
Vraag 214: Vraag inzake verplichting om intern te verhuizen
Vraag
Cliënt woont ondertussen 11 jaar in PG verpleeghuis; ze behoort daar niet tot de “standaard” populatie/doelgroep. Ze heeft een psychiatrisch ziektebeeld en lijdt niet aan dementie.
Cliënt is sinds 4 jaar bekend met BRMO besmetting. Ze verblijft in tegenstelling tot andere bewoners altijd in eigen appartement. Heeft de hele dag bezigheden in de eigen kamer waar zij o.a. veel breit, schildert, knutselt en geniet daarnaast optimaal van het uitzicht op de kamer. Cliënt is aan deze plek gehecht geraakt.In dit verpleeghuis maken 2 cliënten gebruik van de natte cel die tussen de beide appartementen in is gesitueerd. De cliënt waarmee de natte cel gedeeld moet worden is meestal iemand die volledig bedlegerig of rolstoel gebonden is en dat levert qua hygiëne maatregelen m.b.t. de BRMO tot op dit moment geen problemen op.
Recent heeft de interim manager contact opgenomen met de familie (1e contactpersoon) en aangegeven dat cliënt binnen de afdeling moet verhuizen naar een kamer waar zij zelf een badkamer heeft. Argument is dat het onderhoud van de badkamer wat intensiever is dan bij cliënten zonder BMRO, het kostenaspect van een leegstaande kamer meespeelt wanneer er geen bedlegerige/rolstoel gebonden cliënt “beschikbaar” is.
Deze kamer heeft echter geen mooi uitzicht en geeft cliënt een “opgesloten gevoel”.
De interim manager is zelf bij de cliënt geweest om de situatie persoonlijk te bespreken c.q. in ogenschouw te nemen. Naar de manager geeft cliënt aan geen belang te hebben bij een verhuizing en haar huidige kamer graag te willen behouden en verzoekt dit met haar kinderen te bespreken.
Tevens geeft cliënt bij medewerkers aan deze gesprekken heel onplezierig te vinden en merken zij een zekere onrust.In de praktijk is volgens de familie geen sprake van leegstand geweest zolang cliënt daar woont. Gezamenlijk gebruik van de badkamer verliep zonder problemen. Verhuizing is door familie met cliënt overlegd en de kamer is samen met de familie bekeken. Cliënt heeft nogmaals aangegeven niet te willen verhuizen en de familie is ook mordicus tegen.
Hebben ze recht om te weigeren? Wat kunnen ze doen? Mag een dergelijke verhuizing vanuit de organisatie worden beschouwd als noodzakelijk? Wanneer een verhuizing noodzakelijk zou zijn om gezondheidsoverwegingen zou de familie begrip op kunnen brengen maar met deze move wordt verwacht dat cliënt minder goed functioneert dan de laatste tijd het geval is en weer terug valt in oude patronen en dit veel onrust geeft voor cliënt. Familie is van mening dat er voorbij wordt gegaan aan het welzijn van de cliënt en alleen het financiële aspect telt voor de interim manager.
Wat is wijsheid in deze? Een bemiddelingsgesprek lijkt weinig zinvol nu beide partijen lijnrecht tegenover elkaar staan. De interim manager heeft aangegeven dat “bewoners recht hebben op verblijf maar geen recht hebben op een specifieke kamer”. De jurist binnen de organisatie pleit ervoor om met elkaar in gesprek te gaan en geeft aan er verder geen uitspraak over te kunnen doen. Vraag: moet een cliënt uit een verpleeghuis meewerken aan een interne verhuizing bij ongewijzigde omstandigheden voor zijn eigen gezondheid?Klachtenfunctionaris
-
Vraag 213: Vraag over klachtbehandeling voor samenwerkende HAP’s
Vraag
Wij gaan binnenkort een pilot starten met 3 andere Huisartsenposten in de regio om triagegesprekken in de nacht van elkaar over te nemen. Dus als er bij één van de HAP’s een telefonische wachtrij ontstaat, kunnen de triagisten van de andere HAP’s telefoontjes overnemen.
De triagist vraagt altijd tijdens het gesprek toestemming aan de patiënt om in zijn/haar medisch dossier te kijken, maar hoe zit het met de klachtenafhandeling? Ik ben samen met een andere kwaliteitsadviseur aan het kijken hoe we dit proces kunnen inrichten. We hebben nu als uitgangspunt dat de KF van de HAP waar de patiënt bij hoort, de regievoerder is voor het klachtproces. De KF van de HAP waarbij de triagist in dienst is, voert het klachtenonderzoek uit.Een belangrijk punt hierbij is de uitwisseling van patiëntgegevens want tijdens dit klachtonderzoek wordt er vaak gebruik gemaakt van stukken uit het medisch spoeddossier en/of gespreksopnamen. Moet je daarvoor apart toestemming vragen aan de patiënt (d.w.z. voor de gegevensuitwisseling met de andere HAP) of is het voldoende om alleen om toestemming te vragen voor toegang tot het medisch dossier?
Klachtenfunctionaris
- Vorige pagina
- 1
- 2
- 3
- 4
- ...
- 8
- Volgende pagina